zondag 6 april 2014

Een nieuwe economie vereist een nieuwe politiek

Overal om ons heen ontstaan, dankzij of ondanks de recessie, kleine bedrijfjes. Vaak mooie initiatieven met een sociaal of duurzaam karakter, liefst allebei. Dit is het nieuwe ondernemen en, wat mij betreft, de basis voor onze nieuwe economie. Een economie waarin de cijfers niet meer leidend zijn. Geweldig dat we onze kinderen weer volop kunnen laten spelen in tweedehands kleren en eten uit onze moestuintjes, zonder dat we er raar op aan gekeken worden. Recycling, cradle tot cradle, lokaal inkopen, de biobased economy, het is allemaal hip.
Als Statenlid vraag ik me dan af wat de rol van de overheid hierin is, of kan zijn. We weten dat de overheid vaak grote bedrijven subsidieert en stimuleert. Daar zitten de mensen die de weg weten te vinden naar subsidies en fondsen. De provincie Groningen heeft een collegeprogramma dat op zich sociaal is en duurzaamheid uitstraalt. Maar toch lukt het niet afdoende om dat ook zo voor elkaar te krijgen. Afgelopen tijd waren er weer voorbeelden genoeg :

- Juridische afspraken met Essent over duurzaamheidsdoelstellingen leken boterzacht ten nadele van de provincies en gemeenten

- Het ontwerpbesluit van het Rijk over de aardgaswinning/ aardbevingen in Groningen is zo lek als als een zeef. Het besluit dat Groningers zekerheid moet geven over aardbevingen, bevat passages als " ... de toename van het seismisch risico, behoudens situaties waarbij de leveringszekerheid in het geding is, wordt geminimaliseerd." Oftewel: de NAM mag gewoon zoveel aardgas winnen als ze wil en heel Nederland moet lappen voor de kosten van de aardbevingen. En dat terwijl op veel plekken lokale duurzame energiebedrijfjes niet van de grond komen door gebrek aan procesgeld.

De overheid kiest nog te vaak voor de makkelijke (oude) weg en helpt de bedrijven die zo kenmerkend zijn voor de oude economie. Als deze bedrijven dan niet doen wat de burgers willen, staan lokale overheden langs de zijlijn met vergunningen en het handhaven daarvan.

Is dat wat we willen? Nee! Ik niet in ieder geval. Nederlanders hebben nieuwe waarden en nieuwe belangen nu blijkt dat marktwerking eindig is. We zijn toe aan een nieuwe economie en dat vereist een nieuwe manier van politiek bedrijven. Overheden zouden burgerinitiatieven meer moeten stimuleren en steunen met bijvoorbeeld geld en coaching. Maar ook van grote bedrijven vragen om aan te sluiten bij bestaande initiatieven en het lokale mkb. Daar zitten de goede, progressieve ideeën van nu. Die lokale, kleine bedrijfjes sluiten vaak veel meer aan bij de huidige economische behoefte. Willen we uit de recessie komen, dan moeten we nu kiezen voor een nieuwe economie en daar hoort een nieuwe politiek bij.

vrijdag 4 april 2014

Aardbevingen: verschuiven van problemen

Toen op 17 januari jl de aardgaswinning rondom Loppersum behoorlijk werd teruggeschroefd, gaf mij dit een dubbel gevoel. Geweldig voor de inwoners van Loppersum en omgeving, maar het bracht ook weer nieuwe onzekerheden met zich mee. Het betekende immers dat in het zuid westelijke deel van het Groningenveld de kraan verder open zou moeten.
En wat de gevolgen daarvan zullen zijn, is nog steeds onduidelijk. De NAM zegt dat het allemaal wel meevalt, TNO geeft aan dat er wel een lichte toename van aardbevingen zal zijn rondom Kolham en Froombosch. Dan hebben we nog het SodM dat zegt dat de pijlers van het Winningsplan van de Nam niet op solide berekeningen berust. Kortom, de gemiddelde burger weet niet wat de toekomst zal brengen.
Dinsdagavond was ik op een informatiemarkt over de aardgaswinning in Slochteren. En daar bleek weer dat er een hoop ongeruste bewoners van Froombsoch, Kolham, Hoogezand etc zijn.
Helaas kregen we op die infomarkt geen zekerheden over de toekomst. Wat we wel weten is dat er een verschuiving van de aardbevingen naar het zuid westen van het Groninger Gasveld plaatsvindt. De prognose van het SodM was dat het ongeveer een jaar zou duren voordat de gevolgen van de aanpassing van de gaswinning merkbaar zou zijn. We zijn nu 2 maanden verder en het lijkt er nu al een verschuiving van de aardbevingen plaatsvindt. Sappemeer, Harkstede, Froombosch, Kolham: daar waren de afgelopen maanden meer aardbevingen dan andere jaren in januari, februari en maart.
Dat is toch niet wat we willen: het probleem verschuiven? We willen het probleem van de aardbevingen oplossen. We willen niet dat het verschuift (en dan ook nog richting de stad Groningen) nee welwillend dat het ophoudt. Met de plannen van de Nam om in de komende periode meer te gaan boren in het zuidwestelijke gedeelte van het Groningenveld met extra boorclusters in Ten Boer en Slochteren zal dat niet beter worden. Ik vraag me af wat de gevolgen voor zuid west Groningen, met daarin ook de stad, zullen zijn.
Dat probeer ik nu allemaal uit te zoeken om goed beslagen ten ijs te komen als we als Provinciale Staten op 15 en 16 april onze mening mogen geven over een zienswijze. Op 15 april hebben we namelijk een extra commissievergadering over de zienswijze op het " Ontwerpbesluit aardgaswinning" die de Provincie Groningen hopelijk in gaat dienen.
Dat dit nodig is, blijkt wel uit de vele reacties van bezorgde burgers die ik krijg. Zoals van Harry Mik uit Hoogezand, die mij onder andere schreef over recente scheuren in huizen in Hoogezand en in een brief:
" Hierbij werd medegedeeld dat men van plan zou zijn de putten rondom Hoogezand bedrijfsklaar te maken, echter winning in deze omstreken zou inhouden dat daarmede het bevingsgebied ook opschuift naar Hoogezand en omstreken.Hiermede zorgt men niet voor een bevingsvrij gebied rondom Loppersum (daar zullen bevingen blijven) maar vergroot men het aardbevingsgebied over bijna de gehele provincie."
En
"....zou ik nog willen opmerken dat waarschijnlijk de economische groei in de provincie zal afremmen. Doordat ondernemers zich niet zullen vestigen in een bevingsgebied cq rampengebied.Hierdoor zal de werkgelegenheid in de prov. Groningen ernstig afnemen, meer mensen in de WW of Bijstand komen."
Deze man is bezorgd. En dat zou niet nodig moeten zijn. En daarom is GroenLinks voor het hanteren van het voorzorgsprincipe met een hele grote reductie van de aardgaswinning naar ca 30 milj kuub. Uit het recente TNO rapport blijkt ook weer dat dat de beste oplossing is. Dat kan door oa direct te stoppen met de verkoop van aardgas op de spotmarkt en deze zomer grootschalig te investeren in woningisolatie. Laten we daar mee bezig gaan ipv dweilen met de kraan open.