Nienke Homan is Statenlid voor GroenLinks in de Provincie Groningen. Hier schrijft ze wat ze als Statenlid allemaal doet (en denkt).
vrijdag 19 december 2014
Vakantie, of toch niet?
De training liep uit tot na 13 uur en dus moest ik rennen en vliegen om op tijd bij de kinderen te zijn. Eenmaal thuis was het bellen, bellen , bellen ter voorbereiding op de bijeenkomst van 16 uur. Eerst metLiesbeth van Tongeren die na een lange debatnacht over de zorgwet in de trein naar Groningen zat. Ik wilde haar snel even bijpraten over het gasbesluit, maar we hadden het al snel over andere politieke zaken. Na dat telefoontje nog even bellen met Chris Garrit, de nachtburgemeester van Groningen en tevens oprichter van TOPCINN ( verbindingsclub creatieve sector) en nog snel met de pers. Nadat de oppas- opa binnen was, vloog ik de deur uit naar de netwerkborrel van TOPCINN in EMG Faktors waar GroenLinks input van de creatieve sector op het gasbesluit wilde hebben.
Een heerlijke bijeenkomst waar ik me als een vis in het water voelde. Ik heb veel goede ideeën gehoord wat betreft de aardbevingen. En met een gedeelte daarvan ga ik snel aan de slag: morgen al. Dus de vakantie begint goed ;-)
Dank aan Goos de Boer van Rtvnoord voor de leuke Tweet-foto
donderdag 18 december 2014
Wat een drukte!
Voorzitter,
Wij Groningers zitten met een ongelofelijk groot probleem. Of eigenlijk twee grote problemen. Het eerste probleem is natuurlijk dat er aardbevingen plaatsvinden, maar het tweede is dat Groningers het vertrouwen in de overheid kwijt raken. Gisteravond liep ik mee met de fakkeltocht tegen het gasbesluit. Een fakkeltocht die al eerder was georganiseerd in de wetenschap dat het gasbesluit toch tegen zou vallen. Dat is tekenend. De mensen gingen er niet eens meer van uit dat het gasbesluit de veiligheid die we wensen zou garanderen. Zo ver is het vertrouwen in de rijksoverheid al gedaald.
Dat is niet alleen een probleem van de Minister of van het kabinet, dat is ook ons probleem. Wij als provincie moeten zorgen dat we de Groningers houvast en zekerheid kunnen bieden. Dat de veiligheid gegarandeerd is: dat we een veilig dak boven ons hoofd hebben. En daar moeten we keihard voor knokken. De Groningers willen niet dat hun huis over een paar jaar misschien opgeknapt wordt. Of dat ze misschien wat geld krijgen, of misschien uit hun huis moeten, of dat er misschien een harde aardbeving komt. Ze willen nu veiligheid met zekerheid. Zoals Annemarie uit Onderdendam waar ik afgelopen week was: haar huis wordt misschien aardbevingsbestendig gemaakt, of verkocht, of gesloopt, maar in alle gevallen moet ze zelf tienduizenden euro’s bijleggen en maanden in een keet wonen. Dat is toch niet wat we willen voor duizenden Groningers?
We hebben gezien en gehoord dat u veel uit de kast heeft gehaald om de Minister op meerdere manieren er van te overtuigen dat deze aardbevingen zo’n immens grote impact hebben op de Groningse samenleving, dat er wat tegen gedaan MOET worden. Maar Minister Kamp moet aan de andere kant de Rijksbegroting spekken met het aardgasgeld; Met miljoenen, Met miljarden om tegenvallers op te vangen en om onder de begrotingsnorm van 3% te blijven.
Als de Minister denkt dat we met deze financiële redenen af te schepen zijn, dan heeft hij het bij het verkeerde eind. Het Ministerie heeft nu ruim 2 jaar de tijd gehad om na te denken over andere mogelijkheden om de staatskas te spekken EN om de gaswinning af te bouwen.
Dat zijn twee cruciale punten die missen in het besluit van de Minister EN in uw reactie. De gaswinning gaat niet terug naar de veilige 30 miljard. Dat is al erg genoeg, maar daar vraagt u niet eens naar in uw brief of persuitingen. Vindt u 39,4 mld voldoende vermindering van gaswinning of vindt u samen met ons en met bijna alle Groningers dat de gaswinning verder moet worden teruggebracht naar max. 30. Mld m3?
Maar er wordt ook helemaal niet gerept over de lange termijn oplossing. Zolang dat niet gedaan wordt, kan Minister Kamp nog ieder jaar roepen dat de aardgasbaten nodig zijn en dat we het aardgas nodig hebben. En door alleen korte termijn uitspraken raken Groningers het vertrouwen in de overheid kwijt. Met de huidige teleurstellende uitspraken van de Minister over de minimale beperking van de gaswinning en de aanpak van 3000 huizen per jaar (en al die andere huizen dan?) is het dweilen met de kraan open. Het is een doekje voor het bloeden, maar we bloeden gewoon door.
En daarom wil GroenLinks van het college weten wat zij gaat doen. Gaat ze het besluit aanvechten bij de Raad van State? Wacht het college op het rapport van de Onderzoeksraad van de Veiligheid in de hoop dat het besluit daarna alsnog wordt aangepast? Pompt de NAM ondertussen door?
Of nemen we het heft in eigen handen? Geven we per direct het goede voorbeeld en gaan we een plan maken hoe we zo snel mogelijk van onze aardgasverslaving af komen? Dat vraagt om een radicale ommezwaai: een echt plan B. De twee grootverbruikers van aardgas zijn de gebouwde omgeving (50 procent) en de industrie (35 procent). De overige 15 procent wordt gebruikt door elektriciteitscentrales. Plan B gaat dus over het verduurzamen van de gebouwde omgeving en de industrie. Wat GroenLinks betreft gaan we grootschalig investeren: dat betaalt zichzelf dubbel en dwars terug, in de vorm van werkgelegenheid (tienduizenden banen), radicale innovatie en een nieuwe economische structuur, de 'biobased' economie. De urgentie is er. Dat vraagt om een aanzienlijk hoger ambitieniveau. En een 'upgrading' van het huidige energieplan, want dat gaat teveel uit van aardgas. De plannen van de Economic Board zouden daar gericht op moeten zijn. Gaat dat ook gebeuren?
Bent u bereid om het heft in eigen handen te nemen en NU groots op te roepen tot een reductie van de aardgaswinning tot 30 mld m3? De Groningers zijn meer dan ooit bereid om mee te werken: gemotiveerder kunt u ze niet krijgen om mee te werken aan hun eigen groene toekomst.
Verder horen we graag van u of u de stap naar de Raad van State gaat maken. U dreigde er wel mee, maar nu zijn we natuurlijk ook benieuwd of u dat gaat doen. En is de zienswijze zoals opgesteld door de provincie dan afdoende?
GroenLinks ziet vele mogelijkheden om het uiteindelijke besluit aan te vechten. Zo zou er een half jaar geleden al een risicoanalyse moeten liggen. Dit was een vereist uit het conceptbesluit. Heeft u die risicoanalyse van de NAM ooit gezien? Volgens de mijnbouwwet mag er geen besluit worden genomen zonder die risicoanalyse. Echter staat er in het besluit waar we nu over praten weer dat er over een half jaar een risicoanalyse moet liggen. Zo blijven we natuurlijk bezig. Heeft u naar dat soort zaken gevraagd en ziet u kansen om hier wat mee te doen?
Wat betreft het advies van het SodM zijn we benieuwd of het voor het beperken van de aardbevingen bij de stad niet beter zou zijn als er ook minder zou worden gewonnen bij het Eemskanaal cluster . Dat is in het huidige advies niet het geval, zoals dhr Zwertbroek ook aangaf. Als daar de helft minder gas gewonnen zou worden, zou dat al veel schelen bij de stad. Bij het Eemskanaal cluster is immers 9 maanden voor 30 september maximaal gewonnen, toen even minder en nu gaat de winning weer omhoog. Dat is wachten op een nieuwe klap bij de stad Groningen. Willens en wetens.
De vrouw met het knotje en het GroenLinks- vest ben ik ;-)
woensdag 10 december 2014
Statendag: wat doe ik nu voor Groningen?
dinsdag 9 december 2014
Geld of veiligheid? wij hebben recht op beiden
Een blik op de aardbevingenkaart leert ons dat als je minder aardgas oppompt (zoals bij Loppersum het afgelopen jaar) dat er minder aardbevingen komen. Diezelfde blik op de kaart leert ons ook dat extra gas oppompen (zoals rondom Hoogezand en het Eemskanaal) er meer aardbevingen volgen.
Simpele conclusie is dan dat minder aardgas oppompen tot minder aardbevingen leidt. Dat is wat GroenLinks al twee jaar wil en wat ook kan: het meeste aardgas gaat immers naar het buitenland, dus in de kou zitten we hier niet. Maar minder pompen levert wel minder geld op. Miljarden minder. En dat is een probleem van het kabinet. Waar ik bang voor ben is dat Minister Kamp alleen denkt aan dat probleem bij het maken van zijn keuze. Dat hij niet denk aan het probleem dat hier speelt: een afkalvend vertrouwen in de overheid. Stel dat geld boven veiligheid gaat? Wat heb je dan nog aan je eigen regering? Wat hebben mensen daar aan die elke dag in hun gescheurde huis zitten, die 's avonds bang gaan slapen, die hun potje voor later per maand minder waard zien worden?
Grote kans dat de Minister de NAM iets minder aardgas laat winnen. Daar is in de rijksbegroting voor 2015 ook rekening mee gehouden. Grote kans ook dat er ook wat extra geld naar Groningen toe komt. De vraag is of dat afdoende is. Is daarmee de veiligheid gewaarborgd? Krijgt onze regio daarmee een boost? Worden onze huizen daarmee weer meer waard?
Een echte oplossing zit in een directe keuze: veel minder aardgas winnen en direct inzetten op een mega-grote overgang op schone energie. Een echte grote transitie. Duitsland zette van het ene op het andere momnent de kerncentrales uit. Kijk wat hen dat heeft gebracht: werkgelegenheid, een minder diepe recessie, geen gedonder met de EU over CO2 afspraken etc.
Alle signalen staan op groen om daar nu voor te kiezen. Het aardgas is straks op, we hebben nu aardbevingen, de Groningers willen gesteund worden en willen grote stappen zetten om veiliger te wonen. En bovenal willen we een regering die daadkrachtig optreed. Niet een die soebat met miljoenen, maar echte keuzes voor zich uitstelt.
Gaat Minister Kamp, en met hem de coalitie, voor geld of voor veiligheid en een goede toekomst?
GroenLinks gaat voor die veiligheid, voor het voorzorgsprincipe, voor de mensen.