vrijdag 29 november 2013

Je moet wel willen: minder aardbevingen

De nieuwsgierigheid zit misschien ook in mijn aard, maar sinds de bewuste aardbeving in Huizinge wil ik echt alles weten over die schokkende gevolgen van gaswinning. En wil ik vooral ook weten wat wij hier aan kunnen doen. Wij als politici, bedoel ik dan. Als burger proberen ik thuis met mijn gezin al behoorlijk te besparen op alle vormen van energie, daar ligt het niet aan. Maar als politica hoop ik natuurlijk meer invloed te hebben. Vanaf het moment dat het advies van het SodM kwam, namelijk reduceer de aardgaswinning met 40%, is GroenLinks voor het voorzorgsprincipe. En veel van wat ik lees of hoor, bevestigt de noodzaak van dit voorzorgsprincipe. Zoals de emails die deze week naar buiten kwamen en het artikel in het Dvhn over de piek in de productie van de aardgaswinning. Volgens een analyse van publicist Herman Damveld, komen de aardbevingen met één tot drie jaar vertraging op een toename van de aardgaswinning. "Als dus bijvoorbeeld dit jaar meer aardgas is gewonnen dan in 2012, krijgen we meer bevingen in de periode 2014 tot 2017." aldus Damveld. En wat concludeert het DvhN vandaag? Dat er meer aardgas is gewonnen in 2013. Dat worden onterechte vreselijke zware jaren voor Groningen.

Onterecht want ondanks dat half Nederland denkt dat we met een reductie van de aardgas in de winter in de kou zitten, is er genoeg aardgas voor de transitie naar niet- fossiele energie. Er ging in 2012 namelijk meer kuub gas naar het buitenland ( 48 miljard tov 35 miljard) dan dat wij gebruikten. Dat is in 2013 vast niet anders! Dus aan Kamp om die contracten af te laten lopen en per direct de winning van aardgas te verminderen.

Het huidige winningsplan van de NAM loopt tot en met 2015. In januari komt Minister Kamp met een pakket aan onderzoeken en brieven over de aardgaswinning met oa iets over de nieuwe winningsvergunning van de NAM. In de huidige vergunning staat dat maatregelen om bodembeweging te voorkomen/ beperken in het volgende ontwerpplan in overweging moeten worden genomen. Dit biedt hoop, maar is ook vaag. Er staat ook in dat ze stoppen als het economisch niet meer aantrekkelijk is, en er staat dat de winning ook zou kunnen stoppen door andere technische, geologische, geofysische of andere onvoorziene omstandigheden. Nou, die zijn er dus! Maar zou dat ook in de buitenlandse contracten staan?

Genoeg stof om naar op zoek te gaan. Al gaat een Statenlid niet over deze vergunningen. De Provincie, en daarmee de Provinciale Staten, wordt wel geacht voor haar burgers te staan en op te komen. De verantwoordelijk voor de veiligheid en de zekerheid van een veilige toekomst vallen daar voor mij onder. Ik vrees de dag dat er echt een beving met magnitude 6 plaatsvindt en er zware gewonden of erger vallen. Of dat onze provincie onleefbaar wordt met aardgaswinning die doorgaat tot in het jaar 2020.

Het is nu net of collega politici van sommige andere partijen de ogen sluiten voor dit aspect van de aardbevingen. Maar ik vraag me af: waar ligt de grens? Wanneer reduceer je de aardgaswinning wel? Bepaal die grens nu en niet als het te laat is. Om dan met een vinger naar elkaar te gaan wijzen. Mijn grens is al bereikt.

En ik koop niks voor zielige cijfers waar naar verwezen wordt en als er wordt gezegd dat we de miljarden van het aardgas hard nodig hebben in deze recessie. Onzin: volgens een verwijzing van Remi van Beekum naar onderzoek van Ecofys blijkt dat fossiele brandstoffen in Nederland 5,8 miljard subsidie ontvingen tegenover 1,5 miljard subsidie voor duurzame energie zoals zonne- en windenergie. Door het goedkope aardgas misten we de boot naar grote ontwikkelingen in schone energie, zoals de Duitsers. Die achterstand leidde tot een recessie waar we amper uit komen. Hadden we geen goedkoop gas gehad, dan waren er alternatieven in een sneller tempo ontwikkelt. Dat kan alsnog. Maar je moet wel willen.

vrijdag 20 september 2013

Duurzame proeftuin met zonnepanelen en werkgelegenheid

Vanochtend mocht ik als afsluiter van de week de bijeenkomst Gronings Groen van NMF Groningen bijwonen. Verschillende sprekers vertelden over de "Energieke groene samenleving". Een van hen was wethouder Thijs de la Court en hij vertelde over verduurzaming in de gebouwde omgeving. Vanuit zijn verschillenden rollen vertelde hij over concrete plannen voor verduurzaming van de energie. Heerlijk om te horen dat iemand met zoveel ervaring niet alleen problemen en weerstand ziet, maar juist mogelijkheden en kansen!
Een van de zaken waar hij over vertelde was de noodzaak van de verandering van de structuur van de energiebelasting. Daarmee maakte hij de link naar het onderwerp van de spreker ervoor. Dat was Marco Witschge die sprake over "Power to the people 2.0". Ook hij vertelde dat het nog beter zou zijn om de postcoderoos voor salderen uit toebereiden naar de gemeentegrenzen.
Ook ik zie daar grote kansen, want er zijn zoveel burgers die nu al inzetten op verduurzaming. Ze plaatsen zonnepanelen, kopen samen windmolens en starten collectieven. Door het SER- akkoord mogen deze burgers (zoals ik) zonder goed dak vanaf 1 januari hun zonnepanelen in een aangrenzend postcodegebied plaatsen en de stroom salderen. Middel hiervoor is die postcoderoos: dat is het postcodegebied met de direct aangrenzende postcodegebieden. Volgens mij is het veel handiger om deze postcoderoos uit te breiden naar de gemeentegrenzen. Dan gaat de schone energiemarkt vliegen (zoals Marjan Minnesma van Urgenda altijd zegt). De vraag is wat de rol van de overheid hier in is.

Ik weet wel wat... Minister Kamp is Groningen nog wat verschuldigd ivm de aardbevingen. Als we nou van Groningen een Duurzame Proeftuin maken waarin de provincie Groningen gedurende 10 jaar breed mag salderen, een soort regelluwe zone? We hebben hier een perfecte kleinschalige infrastructuur met dorpen en veel agrarische bedrijven met grote daken. Goede omstandigheden om met het plaatsen van veel zonnepanelen veel werkgelegenheid te creeren en innovatie te stimuleren. En het imago van Noord Groningen weer een boost te geven!
Ik ga mijn best doen!

woensdag 11 september 2013

Bedrijfsrisico: aardbevingen

Vandaag had ik een bijeenkomst met een presentatie van de NAM. Het was zo'n algemeen reclame bedrijfspraatje dat ik het ook maar over die boeg heb gegooid. Ik heb tegen de directie gezegd dat ik twee ethische keuzes in hun bedrijfsvoering mis:
  • De keuze van wel of geen angst willen veroorzaken bij de inwoners van Noord- Groningen
  • De keuze om vervolgens niks aan de aardbevingen te doen en gewoon door te boren: niet het voorzorgsprincipe hanteren.
Het antwoord was ongeveer: de samenleving bepaalt de vraag, wij het aanbod.

Aardgaswinning als bedrijfsmatige keuze. Daar kan ik me iets bij voorstellen. In de jaren 70 dan, toen we nog niets wisten over aardbevingen. Nu weten we wel wat over aardbevingen. We weten dat er de afgelopen jaren een enorme toename is van aardbevingen en dat dat komt door de winning van aardgas. Aardbevingen zijn dus een bedrijfsrisico en dat risico is niet zo groot, als je dat afzet tegen de winst van de NAM en de opbrengsten voor het Rijk. Het is wel een risico waar je je als NAM op in kan spelen. Je kan alvast investeren in andere manieren om energie te produceren en dus geld te verdienen. Het gas is toch sowieso een keer op. Het is dus eigenlijk gewoon dom om niet alvast te investeren in schone energie.

Op 1 december moet de nieuwe winningsvergunning door de NAM bij EZ aangevraagd worden.Wellicht kan Kamp daarin de volgende eisen meenemen:
  • voor iedere aardbeving in Groningen een investering van een miljard in het opwekken van duurzame energie in de provincie Groningen
  • geen export van gas naar het buitenland
  • duurzaamheid in de missie vertalen naar de drie p's: people planet en profit en ook echt uitvoeren
  • verminderen van de winning, zoals het advies van Kamps eigen adviesorgaan SodM
We kunnen het dus omdraaien en zorgen dat gas nu al niet meer rendabel is. Dan zullen de NAM en EZ sneller over gaan op andere manieren voor het opwekken van energie zoals groen gas of iets dergelijks. Maar dan moeten we wel ook direct een verbod opleggen voor de export van gas, anders haalt de NAM daar haar winst.

dinsdag 10 september 2013

Overdonderd door GS inzake Aldel

De Statenleden uit de commissie 'Bestuur, Financiën, Economie' werden opgetrommeld om uiterlijk woensdag 11 september hun wensen en bedenkingen inzake het voorgenomen besluit van Gedeputeerde Staten over een garantiestelling van 2 miljoen voor Aldel te geven. Daarvoor werd van ons verwacht dat we ons in 5 dagen volledig inlazen, ons lieten informeren en met onze achterban spraken. Een behoorlijke klus en verantwoordelijkheid als het gaat om honderden banen, grote gevolgen voor de noordelijke economie, maar ook het milieu.

Twee uur geleden hoorde ik in de Statenzaal van Gedeputeerde Staten dat met de huidige informatie duidelijk is dat zelfs een miljoenenkrediet van de overheid nog onvoldoende bedrijfszekerheid zou bieden aan Aldel. Ongelofelijk.

We hadden als fractie al ernstige twijfels over de gemaakte afwegingen in het voorgenomen besluit van GS. Sterker nog, we twijfelden ernstig aan de keuze van GS om een schijnbaar willekeurig energieslurpend bedrijf te steunen. Een bedrijf waarvan je kan twijfelen of het een economisch rendabele toekomst tegemoet kan gaan, gezien de energieprijzen. Wellicht alleen met een flinke dosis innovatie en vergroening. Iets waarin de directeur van Aldel kansen ziet.

We misten in het voorstel van GS dan ook de "Groene haven"- visie en daarmee eisen voor verduurzaming in de garantstelling. GS was van plan om zomaar steun te geven, terwijl mogelijkheden denkbaar zijn om het bedrijf te laten innoveren en daarbij een betere en duurzame marktpositie te geven. Wellicht zelfs een koploperfunctie waarbij je het bedrijf voor een innovatieve vergroenende pilot op Europees niveau misschien wel subsidie had kunnen geven.

Overdonderd ben ik nog steeds en dan met name over het ad hoc-besluit dat hier blijkbaar (bijna) genomen was.

Nu schorsing van het debat...

dinsdag 18 juni 2013

Zonnepanelen? Gewoon doen in Loppersum en Huizinge

Oprechte belangstelling voor zonnepanelen, dat was wel de gemenedeler van de bezoekers van de Duursoamen- bijeenkomst. Die mocht ik afgelopen maandag als spreker openen en begeleiden in het dorpshuis van Loppersum. Het was een van de vele voorlichtingsavonden die de Statenfractie als Samen Duurzaam ( Duursoamen) met haar leden door de hele provincie organiseert. Onder het motto: samen gaan voor duurzaam, een lagere energierekening, lokale werkgelegenheid en een beter milieu bezoekt ze alle dorpen en wijken in Groningen met haar collegae.

Zelf wilde ik zonnepanelen, maar zag na even zoeken op het internet door de bomen het bos niet meer en dacht dat vast meer mensen met dat probleem kampten. Zo ontstond Duursoamen waarbij lokale installateurs en ervaringsdeskundigen uit de buurt wordt gevraagd om het praktische verhaal over zonnepanelen te vertellen. En dat dat ook in Loppersum gewenst is, bleek wederom. Na een korte intro over de voordelen van zonnepanelen bij het zwembad, kwamen de vragen over investeringen, het rendement, de installatie en de opbrengst. Installateur Henk Jansen en de Energiewacht vulden elkaar mooi aan met informatie over de verschillende zonnepanelen, omvormers en hoe de kabels in je huis geïntegreerd worden. Het enthousiasme spatte van de sprekers af en de conclusie van de avond was dan ook: je moet de stap gewoon zetten, wat je motivatie ook is.

zaterdag 1 juni 2013

Inspiratiedag vrouwen: zaterdag 1 juni

Vandaag mocht ik een dagje vertoeven met gelijkgestemden: ambitieuze GroenLinks-vrouwen die timmeren aan de weg. En dat is hard nodig, want na de presentatie van wat cijfermatigheden over vrouwen in hogere posities, realiseerde ik me wederom dat vrouwen, ook in Groningen, nog een hoop te doen hebben. De beamer projecteerde landelijke cijfers als 92% mannen in topfuncties en 8 % vrouwen.

Gelukkig gaat dat in de Staten van Groningen wat beter (16 van de 43 zijn vrouw), maar dat is natuurlijk nog steeds niet de helft. En vrouwen moeten wel de helft van de bevolking vertegenwoordigen! Een groot gemis, en over de reden van het gebrek aan vrouwen in leidinggevende en hogere functies heb ik ook vandaag weer leuke analyses gehoord. Maar eigenlijk interesseert me de reden slechts alleen om er achter te komen hoe dit "probleem" kan worden aangepakt. Oplossingsgericht als ik ben, werd ik gelukkig op mijn wenken bediend door een knallende les over waar je op moet letten als je jezelf presenteert. Deze was speciaal gericht op de knulligheden van vrouwen. Erg herkenbaar.

Nadat ik met mijn ervaring als Statenlid en harde werker anderen mocht inspireren, heb ik een workshop gevolgd over de mogelijkheden voor een volgende stap in mijn politieke carrière. En met die prachtige opties in mijn achterhoofd, ga ik nu de aanrader van de dag, het boek Lean In van Sheryl Sandberg lezen. PS: na de zomer een inspiratiedag voor Groene en Linkse vrouwen in Groningen ;-)

dinsdag 28 mei 2013

Zo verliest Groningen de worsteling met windmolens

Het Rijk wil het aandeel duurzame energie verhogen en de provincie Groningen moet, heel terecht, haar bijdrage schone energie leveren. Dat betekent 850 mw aan windmolens waarvoor in onze provincie een plekje gevonden moet worden. Regelt de Provincie dat niet voor 1 januari, dan neemt het Rijk de regie over en wijst plekken aan.

In maart jl werden de uitkomsten van een studie naar plaatsingsmogelijkheden voor windturbines in de door de provincie aangewezen gebieden gepresenteerd. Daaruit blijkt dat in Nederland circa 30% van het vermogen gepland is in gebieden waar zwaar concurrerende belangen spelen en nog eens circa 20% in gebieden waar enige concurrentie is met andere belangen. In Groningen kennen we zeker ook concurrerende belangen, denk aan wonen, recreatie, natuur en andere concurrerend ruimtegebruik. Het is aannemelijk dat er dus ook in Groningen 20 - 30 % van de geplande windmolens afvalt.

En dat is precies de reden waarom er nu al extra zoekgebieden nodig zijn om de doelstelling te behalen. Doet Groningen dit niet, dan doet het Rijk het. Een goede reden voor de Provincie om niet stug vast te houden aan eigen beleid, maar verder te kijken en het aanbod van de stad om windmolens met burgerparticipatie te plaatsen, met open armen aan te nemen.

vrijdag 1 maart 2013

Goede vraag voor een goed weekend

De weken als Statenlid vliegen voorbij. En ze zeggen dat de tijd vliegt als je het leuk hebt. Ik ren van presentatie, naar vergadering en tussendoor lees ik me te pletter. Maar vandaag begon anders. Ik mocht een voorlichting aan groep zeven van een basisschool in Zuidhorn geven: een hele klas enthousiaste kinderen in de zetels van de Statenzaal. En een goede politieke vragen dat ze stelden, zelfs over de gemeentelijke herindeling en aardbevingen. Maar ook persoonlijke vragen. Een jongetje (van dezelfde leeftijd als mijn oudste zoon) vroeg wat de spannendste vergadering voor mij was geweest. Ik realiseerde me dat dat mijn beëdiging als Statenlid was. Alweer negen maanden geleden.
Negen maanden met woordvoeringen in de Staten over onderwerpen als Wind op land, Noordbaak, Aardgaswinning en de Rijks Uitvoeringsdienst. Maar tussen die officiële vergaderingen door, was er natuurlijk veel meer. De Statenagenda kent een cyclus van vijf weken. Die cyclus begint en eindigt met een Statenvergadering.

Tussendoor zijn de commissievergaderingen en worden hoorzittingen, informatiebijeenkomsten en lunchlezingen georganiseerd. Volgende week hebben we bijvoorbeeld een hoorzitting over de begrenzing van agrarische bouwblokken op de dinsdag en de week erna een extra commissie over dat onderwerp. Deze moet ik goed voorbereiden, bijvoorbeeld door te praten met leden die veel van omgeving en milieu afweten. En dat deed ik dus net, om mijn politieke week af te sluiten.
En na het typen van dit stukje, in de trein, begint mijn weekend bij een vriendin in Amsterdam.
Tot morgen in ieder geval, want dan lees ik het Dagblad van het Noorden, als Nienke en als Statenlid ;-) .

maandag 18 februari 2013

Duurzame provincie

Afgelopen vrijdag was er een bijeenkomst voor ondernemers die kennis en ervaring willen delen om duurzame ambities te realiseren. Wat een inspirerende bijeenkomst! Dit soort voorbeelden had ik nodig: enthousiaste mensen die hun werk hebben gemaakt van duurzaamheid. Ondernemers die kansen zien in vergroening van de samenleving, die zien dat dit niet alleen goed is voor onze toekomstige generaties, maar ook nog eens werk oplevert. Maar ook mensen die van elkaar willen leren en met elkaar praten over hoe het beter kan. Duurzaam ondernemen heeft me altijd al geïnspireerd. Ik denk dat je veel gelukkiger bent en blijft als je met respect met je omgeving om gaat. Ik wil dan ook graag specialist duurzaamheid (in de politiek) worden.

In september 2011 is er, mede door GroenLinks, een motie ingediend die opriep tot borging van duurzaamheid in de provincie. In december werd de commissie over de voortgang hiervan geïnformeerd. Op 6 maart 2013 staat dit op verzoek van GroenLinks als bespreekstuk op de agenda van de commissie Bestuur, Financiën en Economie. Diezelfde dag staat ook het “Programma innovatief en Duurzaam MKB Groningen “ op de agenda.
Ik ga me dus de komende weken extra verdiepen in het thema duurzaamheid: op bezoek bij ondernemers, in gesprek met leden, onderzoeken wat de provincie nu allemaal doet, artikelen lezen (bijvoorbeeld http://www.duurzaamnieuws.nl/bericht.html?id=95401 ) in gesprek met wetenschapper Jan Rotmans en natuurlijk vragen opstellen voor de commissie.

Bovengenoemde stukken zijn trouwens te vinden op de site van de provincie Groningen: http://www.provinciegroningen.nl/nc/ps/agenda/_kalender/item/-/detail/-/-/-/agenda-statencommissie-bestuur-financien-en-economie-6-maart-2013/

vrijdag 15 februari 2013

Leden en achterban

Voor mijn werk als Statenlid is het essentieel dat ik weet wat er speelt bij de leden en de achterban. Waar maken ze zich zorgen om, welke kansen zien ze en wat is hun mening? Ik wil graag dat de leden zien en weten wat de fractie doet, maar andersom is nog belangrijker. en het liefst beide natuurlijk. Om die koppeling te maken doet de fractie onder andere regelmatig werkbezoeken en samen met onze fracties en leden van de afdelingen.
 
Zo zijn we als fractie woensdag op bezoek geweest bij Nedmag. Nedmag produceert hoogwaardige doodgebrande magnesiumoxide voor zeer uiteenlopende toepassingen. Hiervoor doen ze aan zoutwinning door mijnbouw. Dit heeft onder andere bodemdaling als gevolg. Eind januari kwam er een rapport over bodemdaling en gebouwschade uit. Naar aanleiding van een eerder werkbezoek aan Nedmag, leek het me nuttig dat mijn collega GroenLinksers uit de omgeving ook op bezoek gingen bij Nedmag. We hebben ons laten informeren door Nedmag en ook met elkaar gesproken over bodemdaling en alle gevolgen. Doordat ik bodemdaling in mijn portefeuille heb, was ik de afgelopen weken al druk bezig met de bodemdaling door de aardgaswinning van NAM.

Na de lunch heb ik snel zoonlief van school gehaald omdat de fiets nog bij de fietsenmaker stond.... gevolg van een drukke week... Daarna snel weer naar het fractiehuis gefietst voor overleg en een financiële training. Op deze manier leer ik de cijfers en tabellen uit de Voorjaarsnota, de Programmarekening en de Begroting nog beter te lezen.

Na een snelle warme hap thuis, snel weer op de fiets voor de informatieavond over de hoogspaningsverbinding van 380 kv. Na het twitteren hier over, kreeg ik vele vragen en reacties van mijn volgers. Een aantal daarvan ga ik vandaag nog bellen.

Ik probeer drie dagen in de week aanwezig te zijn in het fractiehuis voor telefoontjes en overleg met de beleidsmedewerker. Na mijn vrije mama-dag op de donderdag, waarop de politiek gewoon doorgaat met bijvoorbeeld een heel belangrijk debat in de Tweede Kamer, kon ik vanochtend in het fractiehuis rustig bellen en overleggen met de beleidsmedewerker Na een interview voor ons ledenblad De Wenakker, ga ik zo naar een bijeenkomst van Duurzom. Duurzom is een initiatief van en voor ondernemers en wordt door ondernemers uitgevoerd. Zij werken samen met stichting Urgenda aan versnelling van de verduurzaming in Nederland en met Global Energy Now! aan export mogelijkheden voor duurzame ondernemers. Ik ben benieuwd naar de verhalen van deze ondernemers!

woensdag 30 januari 2013

Cradle to Cradle en in de schoolbanken

Na de bijeenkomst met minister Kamp in Loppersum, heb ik me gisteren verdiept in de stukken van de NAM en de SodM. Daarin miste ik een mogelijk gevolg van de aardbeving: namelijk een onderzoek naar de eventuele effecten op het chemiepark Delfzijl en de Eemshaven. Als je de kaart bekijkt, zie je dat er al bevingen in de buurt van het chemiepark en de Eemshaven zijn geweest. Gelukkig zit er geen kerncentrale in de Eemshaven!

Met deze informatie en natuurlijk de zorg om de veiligheid en financiën van de inwoners van Noord-Groningen, heb ik contact gezocht met Tweede Kamerlid Liesbeth van Tongeren. Met een van haar medewerkers heb ik samen een persbericht opgesteld. Na deze voor goedkeuring te hebben aangeboden aan mijn collegae, is deze gisteravond verstuurd. En vanochtend belde mijn man om te zeggend dat hij het had gehoord op Radio Noord! Fijn! Volgende week woensdag is het spoeddebat over de brief van minister Kamp in de Provinciale Staten. Dan gaan we het er uitgebreid over hebben en zal GroenLinks ook haar zorgen uiten.

Gisteravond hadden we fractievergadering waarin we inhoudelijke onderwerpen, maar ook werkbezoeken en strategie hebben besproken. En vanochtend ging ik carpoolend naar het gemeentehuis in Assen om geïnformeerd te worden over de Noordervisie 2040. Interessant, maar nog veel interessanter was de inleidende spreker, dhr Kranendijk van het bedrijf Desso. Hun hele bedrijfsconcept is gericht op het Cradle to Cradle principe. Daarbij gaat men ervan uit dat alle gebruikte materialen na hun leven in het ene product, nuttig kunnen worden ingezet in een ander product. Hierbij zou geen kwaliteitsverlies mogen zijn en alle restproducten moeten hergebruikt kunnen worden of milieuneutraal zijn. Een prachtig principe en wat zou het toch mooi zijn als de Provincie Groningen ook volgens dit principe zou werken en een goed voorbeeld zou geven. Dan hebben we straks helemaal geen fossiele brandstoffen meer nodig!
 
Vanmiddag zat ik weer in de schoolbanken tijdens het eerste college van de Masterclass Staats- en Bestuursrecht. Nu is het avond en ga ik de steunfractie van morgenavond voorbereiden.

maandag 28 januari 2013

Aardschokken: zorgen om morgen

Vanavond heb ik de informatiebijeenkomst over aardschokken in Loppersum bijgewoond. Om half acht zat de sporthal vol en vanaf dat moment werd ruim twee uur gesproken over de mogelijke toename van aardschokken en de gevolgen daarvan voor de bewoners van Noord Groningen. De inleidingen van minister Kamp en de directeur van de NAM brachten weinig nieuws. De brief van minister Kamp aan de Tweede Kamer waarin staat dat de kracht van de schokken mogelijk toe kan nemen werd toegelicht. Daarna mochten bewoners vragen stellen.


Wat bij mij is blijven hangen, is dat de bewoners het vertrouwen kwijt zijn en daardoor zijn ze bang. Bang dat er weer aardschokken komen, bang dat de aardschokken heftiger worden, bang dat er een gevel omvalt of hun huis sowieso in waarde daalt. Maar ook bang dat hun geld voor restauratie beloofd wordt, dat ze misschien niet krijgen. De minister en de Nam beloofden onderzoeken en voor het einde van het jaar zekerheid. Maar zekerheid kun je niet beloven, dat heb je of heb je niet.

maandag 21 januari 2013

Commissiewerk in de sneeuw

Over twee dagen heb ik twee statencommissies: woensdagochtend de commissie Omgeving en Milieu en woensdagavond de commissie Bestuur, Financiën en Economie. Omdat ik nog niet zo lang Statenlid ben, zie ik veel stukken voor het eerst. Dat betekent dat ik alles moet lezen en vaak ook terug kijk wat er een jaar geleden over is gezegd. Een grondige voorbereiding dus en daar werd ik gisteravond bij geholpen door Harrie.

Ook al is de commissie Welzijn, Cultuur, Wonen en Leefbaarheid niet mijn vaste commissie, mijn hart ligt er wel. Na jarenlang te hebben gewerkt in de (gesloten-) Jeugdzorg, stort ik me graag op de transitie van de jeugdzorg om Mario en Janine bij te staan.


En vanochtend was er dus een voorlichtingsbijeenkomst van het Transitiebureau Jeugdzorg in Leeuwarden. De barre fiets- en treintocht door de sneeuw was het waard, want zo'n 100 noorderlingen uit het werkveld werden bijgepraat over de aanstaande Jeugdwet. De overheveling van de wettelijke taken met betrekking tot de jeugdzorg gaat al in per 1 januari 2015. De verantwoordelijkheden van de provincie m.b.t. de jeugdzorg gaan dan over naar de gemeenten. Dit is een hele klus die uiteindelijk als gevolg moet hebben dat er minder kinderen in de jeugdzorg terecht komen. Vanochtend hoorde ik veel over efficiency en processen, maar op de vraag wanneer we de effecten van minder kinderen in de jeugdzorg kunnen verwachten, heb ik geen antwoord gekregen. Die zoektocht ga ik voortzetten.

woensdag 9 januari 2013

Windmolens: regels en plannen

De "windmolens" zitten in mijn portefeuille en om goed op de hoogte te zijn van wat er speelt op dat gebied bereid ik me graag goed voor. Had ik zondag al aan man en kinderen de 6 MW windmolen in de Eemshaven laten zien, vandaag had ik een afspraak met RWE Innogy. Om 9.30 uur sprong ik met het regenpak aan op de fiets richting het Europapark in Groningen om met twee projectleiders van RWE te praten over windenergie in de provincie Groningen. Het was leerzaam om van een bedrijf te horen hoe zij plannen ontwikkelen op basis van provinciaal beleid.

Nog voor het einde van het gesprek moest ik collega GL Statenlid Harrie Miedema daar achterlaten om naar het provinciehuis te gaan voor een iPad-training. Na de training maakten Harrie en ik een verdeling van de agendapunten voor de commissie Omgeving en Milieu van 23 januari. Wie doet de woordvoering bij welk agendapunt en vervolgens aan de slag met het voorbereiden van die agendapunten.

Na een snelle hap in het provinciehuis woonde ik een informatiebijeenkomst over de Provinciale Omgevingsverordening (POV) bij. De POV bevat regels over de inrichting van de ruimte binnen de provincie en daarmee over de leefomgeving van de inwoners van Groningen. In die informatiebijeenkomst kwamen onder andere de locaties voor de windmolens voorbij: een mooi begin en einde van de dag.