Sinds 10 uur vanochtend
mag ik mezelf fractievoorzitter van de Statenfractie van GroenLinks noemen: wat
een eer! Van de weeromstuit werd ik weer zenuwachtig toen ik naar voren liep om
mijn woordvoering te doen. Ik sprak onder andere over de verdeling man/ vrouw
in de politiek. Met mij als fractievoorzitter is de verdeling man/ vrouw qua
fractievoorzitters in de Staten van Groningen half om half. Maar een klein
google en mail- onderzoekje leverde een zorgwekkend beeld op: er zitten echt
nog steeds veel minder vrouwen dan mannen in de politiek! In 2012 daalde het
aantal vrouwen in de lokale politiek zelfs. Wij hebben een fractie met 2
vrouwen en 1 man maar dat is nog langer niet de norm. Ook als je naar
Gedeputeerde Staten kijkt en in het verlengde daarvan naar wethouders en
burgemeesters , dan zie je toch beduidend meer mannen.
Waarom? Hebben vrouwen
nog niet genoeg kansen? Of grijpen we die niet? Als fervent lezer van de Opzij
en andere bladen kom ik beide redenen tegen. Maar wat mij altijd meer bij
blijft zijn de voorbeelden van vrouwen die wel uitzonderlijke prestaties
neerzetten of de top bereiken. Maar ook de grote hoeveelheid vrouwen die als
duizendpoot te boek staan. De vrouwen die werk en prive grandioos weten te
combineren. En dat wil ik onthouden en daar wil ik van leren. Ik heb mij als
vrouw nooit tegengewerkt gevoeld, maar heb wel voor persoonlijke uitdagingen
gestaan. Gelukkig heb ik een partner, vrienden en familie die mij steunden en
motiveerden. Wellicht is dat een gemis in de huidige samenleving: dat we elkaar
niet genoeg steunen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Ik ben benieuwd wat jij er van vindt!